Veysel Karani ömrü boyunca Peygamber Hazretleri'ni çok sevmiş ama hiç görememiş. Annesiyle beraber, çobanlık yaparak yaşıyormuş. Bir gün rüyasında Kabe'yi görmüş. Annesine rüyasını anlatmış ve demiş ki:
- Benim Kabe'ye gitmem lazım.
- Olur oğlum.
- Ama seni de beraberimde götüreceğim.
- Ben çok yaşlıyım oğlum.
- Ben seni taşırım.
Veysel annesini sırtına almış ve yola koyulmuş. Aylar süren bir yolculuktan sonra Mekke'ye üç köy kala bitap düşmüş Veysel ve annesi. Veysel'e demiş ki:
- Çok yoruldum ben. Peygamber Hazretleri'ni sen git gör. Var, bizden de selam söyle. Ama ben gurbet eldeyim, ne olursun akşama geri dön.
Bunun üzerine Veysel annesini bir eve emanet edip tek başına yola devam etmiş. Mekke'ye ulaşıp Peygamber Hazretleri'nin evini bulmuş. Eşi Hatice Hanım (r.a.) kapıyı açmış:
- Buyrun.
- Efendim, ben Peygamber Hazretleri'ni görmeye geldim.
- Kendisi evde değil ancak fazla uzakta da değil.
Yaklaşık yirmi dakikalık bir zaman alacak uzaklıktaki bir yeri tarif etmiş ve:
- Oraya giderseniz görebilirsiniz.
Kapının eşiğinde beklemekte olan Veysel diyor ki:
- Gidemem.
- Neden?
- Annemi bir köyde yalnız bıraktım, akşam olmadan döneceğime de söz verdim. Tarif ettiğiniz yere gitmek için zaman harcarsam gecikirim. Annemi zaten gurbet elde bıraktım, büsbütün meraklanır.
- Evladım geç içeride bekle istersen biraz.
- Rahatsız etmeyeyim efendim.
- Peki evladım, Peygamber Efendimiz geldiğinde kendisine ne söylememi istersin?
- "Uzaklardan Veysel geldi" dersiniz.
Veysel, Hatice Hanım'la vedalaşarak, Peygamber Hazretleri'ni görmeden, göremeden; annesine söz verdiği için gerisin geriye yola düşmüş. Hakikaten akşam tam akşam olmuşken annesini bıraktığı eve varabilmiş.
Veysel dönüş yolundayken Peygamber Hazretleri evine dönmüş. Eve ulaştığında kapının önünde iki tane ayak izi görmüş. Ayak izlerine bakmış ve rivayete göre orada cenneti görmüş. Hatice Hanım'ı çağırmış ve sormuş:
- Buraya kim geldi?
- Veysel adında bir genç geldi. Sizi görmek istediğini söyledi, yerinizi tarif ettim, ama "Çok uzak, anneme söz verdim, oraya gidersem yetişemem" dedi ve gitti.
- O kadar çok sevmiş ki; ayaklarının altına kadar cennet gelmiş.
Ve Peygamber Efendimiz Veysel'in gitmekte olduğu köye Hırka-i Şerif'ini göndermiş